Niektóre dowcipy z czasów starożytnych mogą budzić zdziwienie (a może nawet lekki grymas), ale warto pamiętać, że poczucie humoru sprzed tysięcy lat było równie rozwinięte, co nasze – tylko nieco inne.

Zobaczmy, jakie żarty rozbawiały ludzi 4 tysiące lat temu. A może, ku naszemu zaskoczeniu, przekonamy się, że tak naprawdę… nic się nie zmieniło

1. Sumer (około 1900 p.n.e.): Dowcipy o fizjologii

Zacznijmy od sumeryjskiego klasyka, który bez wątpienia wywołał salwy śmiechu wśród mieszkańców Mezopotamii. Oto on:

“Coś, co nigdy nie zdarzyło się od niepamiętnych czasów; młoda kobieta nie puściła bąka na kolanach męża.”

Czyżby to pierwszy żart na temat gazów? Chociaż nie wiemy, jak ten dowcip brzmiał w oryginale, jedno jest pewne: już wtedy humor fizjologiczny rządził. Prawda, że ludzie sprzed 4 tysiącleci potrafili się śmiać z najbardziej „naturalnych” rzeczy?

2. Egipt (około 1600 p.n.e.): Dowcip o rozbitym garnku

Przechodzimy do starożytnych Egipcjan, którzy również mieli swoje perełki humorystyczne. Oto jeden z nich:

“Jakie jest to najśmieszniejsze na świecie? Gdy słyszysz dźwięk rozbitego garnka.”

Cóż, może to nie jest najwyższy poziom dowcipności, ale wyobraźmy sobie, jak bardzo musiał ich ekscytować dźwięk tłuczonej ceramiki wśród piramid. Pamiętajmy, że w czasach, gdy nie było internetu ani telewizji, rozbicie garnka mogło być jedną z najgłośniejszych atrakcji dnia. A humor? Zawsze na topie!

3. Grecki Dowcip (około 4-5 w. p.n.e.): Filozofia przez śmiech

Kiedyś filozofia, a dzisiaj… dowcipy filozoficzne? Oto jeden z wczesnych greckich żartów, który idealnie obrazuje sposób myślenia starożytnych myślicieli:

“Jeśli ktoś z was posiada szczęście, to jest to tylko przypadek. Jeśli nie, to winny jest on sam.”

To nie jest już tylko żart o codziennych sprawach, to filozoficzne podejście do losu. Zastanówmy się – kto powiedział, że starożytni Grecy nie potrafili łączyć humoru z życiowymi prawdami? W sumie, można by się zgodzić, że niepowodzenia są wynikiem własnych decyzji… chyba, że to zły dzień.

4. Rzym (około 2 w. p.n.e.): Stereotypy w żartach

Nie można pominąć rzymskich żartów, które czasami miały nieco bardziej… przewrotne poczucie humoru. Oto jeden z nich:

“Dlaczego mężczyźni wolą blondynki? Ponieważ jest im łatwiej powiedzieć: ‘Kochanie, naprawdę nie wiem, co się stało.'”

Brzmi znajomo, prawda? Choć może nie byłoby to zabawne w dzisiejszym kontekście (ze względu na stereotypy), to w czasach starożytnych musiało być to hitem! W końcu, kto nie lubiłby powiedzieć coś zabawnego na temat swojej ukochanej, prawda?

5. Średniowiecze (około 11-12 w.): Dowcipy z nutką złośliwości

Średniowiecze nie było łatwym czasem – i to nie tylko przez czarną ospę. Z tej epoki pochodzi jeden z bardziej złośliwych dowcipów:

“Władca powiedział do swojej żony: ‘Jeśli nie będziesz milczeć, wezwę zakonnicę!'”

W tamtych czasach, z pewnością nie brakowało humoru z pogranicza absurdu i złośliwości. Gdyby tylko średniowieczni władcy wiedzieli, jak używać technologii, pewnie mieliby swoje własne memy o zakonnicach.

Wnioski? Nic się nie zmieniło!

Choć żarty sprzed tysięcy lat mogą wydawać się dziwne lub trudne do zrozumienia, jedno jest pewne: ludzka potrzeba śmiechu jest ponadczasowa. Choć formy dowcipów się zmieniają, tematki pozostają te same – od fizjologii, przez absurdy życia codziennego, aż po filozoficzne refleksje.